گیداریس های طبیعت در شمال کشور بیشتر جنگلهای ایران، در نواحی شمالی این کشور و جنوب دریای خزر جای دارند. این مناطق جنگلی دارای آب و هوای معتدل شرجی میباشند و از شرق استان اردبیل تا استان خراسان شمالی کشیده شدهاند و در این امتداد، سه استان گیلان، مازندران و گلستان را دربر میگیرند. رشته کوه البرز که بلندترین رشته کوه خاورمیانه است، همچون دیواری در مقابل رطوبت ناشی از دریای خزر ایستاده ایستاده و مانع نفوذ آنها به نواحی مرکزی ایران میشود؛ بنابراین این ابرها مجبور به بارش در نواحی شمالی میشوند و نواحی مرکزی خشک و بیابانی میشوند.
جنگلهای ایران بر روی هم ۳٬۴۰۰٬۰۰۰ یا سه میلیون و چهار صد هزار هکتار جنگل در دامنههای شمالی کوههای البرز و استانهای ساحلی دریای خزر وجود دارد. گیداریس مساحت جنگلهای دیگر که پراکنده درسایر نقاط کشور میباشند تا سه میلیون هکتار است. از این جنگلها تنها ۱، ۳ میلیون هکتار برای بهره برداری صنعتی قابل استفادهاست، بقیه جنگلها به سبب کمبود در نگاهداری درست و یا آسیبهای طبیعی مورد بهره برداری نیستند. براساس اسناد و مدارک موجود، ایران از زمان باستان تا آغاز قرن هیجدهم دارای جنگلهای بسیار و گوناگون بود. پهنه جنگلهای موجود در ایران با مرزهای کنونی در زمان هخامنشیان به بیش از ۱۶ میلیون هکتار میرسید. از بین بردن جنگلهای ایران از زمان حمله مغول آغاز گشت و به ویژه در سه قرن گذشته به بالاترین مرتبه خود رسید. در زمان قاجار بین سالهای ۱۲۸۱ و ۱۲۹۱ نزذیک به ۱۳۰ هزار تن ذغال چوب از بریدن درختان جنگلی ایران تولید شد و به خارج از کشور صادر شد.